ایران در عصر امام هادی علیه السلام

در دوران خلافت متوکل عباسی، خانه‌ی امام هادی بارها مورد تفتیش ناگهانی قرار گرفت. مأموران، بی‌اطلاع قبلی به خانه‌اش یورش می‌بردند تا بلکه مدرکی از فعالیت‌های ضد حکومتی او بیابند. 

امامت علی بن محمد ملقب به هادی، سی‌وسه سال طول کشید. او در این دوره، سازمان وکالت را که در دوران امام صادق پایه‌ریزی شده بود به کمال رساند.

 امام هادی در این سازمان، از طریق وکلای خود به طور کاملاً مخفیانه با مردم در ارتباط بود. ایران و مخصوصاً خراسان از مهم‌ترین بخش‌های این سازمان بودند. این ساختار برای این ایجاد شده بود که امکان تردد به خانه‌ی امام وجود نداشت، چون تحت کنترل شدید حکومت بود.

شاگردان او یا مثل ابن سِکّیتِ اهوازی اصالتاً ایرانی بودند، یا مثل عبدالعظیم بعدها به ایران آمدند. در عصر او، بخش‌های مرکزی ایران، به‌خصوص ری، قم و کاشان پایگاه‌های اصلی شیعیان به شمار می رفتند. بابک خرمدین در آذربایجان و مازیار در طبرستان قیام کرده بودند. سامانیان و صفاریان هم در شرق، مقدمات برپایی سلسله‌هاشان را می‌چیدند.

در چهل ‌و دو سالگی. به دستور معتز، خلیفه‌ی عباسی، امام هادی را مسموم می‌کنند. پیکرش را در حیاط خانه‌اش در سامرا به خاک می‌سپارند.

تصویر فوق یک تصویر از کتاب (ایران در عصر امامان ) محصول انتشارات سایان میباشد.

نقاشی حسن روح الامین